به وبلاگ خود خوش امدید

						
							محمد
						
							بازدید : 385
						
							سه شنبه 26 خرداد 1394 زمان : 10:56
						
										1
									
										2
									
										3
									
										4
									
										5

در فرو بسته ترین دشواری در گرانبارترین نومیدی، بارها بر سر خود بانگ زدم: "هیچت ار نیست مخور خون جگر، دست که هست!" بیستون را یاد آر، دستهایت را بسپار به کار کوه را چون پَرِ کاه از سر راه بردار! وَه چه نیروی شگفت انگیزیست دستهایی که به هم پیوسته ست... در زمینی که ضمیرِ من و توست از نخستین دیدار، هر سخن، هر رفتار دانه هاییست که می افشانیم برگ و باریست که می رویانیم آب و خورشید و نسیمش «مِهـــر» است گر بدان گونه که بایست به بار آیـَد زندگی را به دل انگیزترین چهره بیــارایَد...16|https://www.vistablog.ir/images/002.gif|116|https://www.vistablog.ir/images/002.gif|1

نام کاربری :
رمز عبور :